Zbliżający się poród to czas budzący wiele emocji u właścicieli. Czekacie z zapartym tchem, chcecie się do tego jak najlepiej przygotować i w razie potrzeby być pomocnym, a jednocześnie boicie się, czy dacie sobie radę, czy wszystko przebiegnie prawidłowo, a jeśli nie, to co robić?

Dzisiaj i w kilku kolejnych wpisach będę chciała przybliżyć Wam pewne normy, co do przygotowania się, miejsca porodu i oswojenia się ze zjawiskami, które są podczas porodu normalne.

Jak pomóc i kiedy szukać wsparcia u lekarza weterynarii?

Zawsze dobrze jest się rozeznać, czy w czasie zbliżającego się terminu porodu Waszej suczki, lekarz prowadzący będzie dostępny, a jeśli nie, to mieć kontakt do najbliższej lecznicy całodobowej.

Są właściciele, którzy najchętniej przy pierwszych oznakach zbliżającego się porodu przywieźliby suczkę do lecznicy i tam zostawili na czas porodu. O nie! Taka rzecz dozwolona jest jedynie w sytuacji, gdy poród nie przebiega prawidłowo. Ale o tym później. Teraz spróbuję przybliżyć Wam, co tak w ogóle znaczy „prawidłowo”.

Przede wszystkim nie wolno suce przeszkadzać. A czasem Wasze zagubienie i krzątanie się, może ją denerwować. Ale nie martwcie się, każdy kolejny poród to już większe doświadczenie:-)

Jak przygotować miejsce porodu?

Zacznijmy może od tego, gdzie urządzimy suczce miejsce na poród. Zaznaczam od razu, że nie ma idealnego miejsca. Czasem to, co nam może wydawać się wygodne i super, naszej milusińskiej nie przypadnie do gustu i zagnieździ się w Waszej szafie lub łóżku. No cóż… różnie bywa, mówi się trudno a potem się sprząta.

Miejsce do porodu powinno być ciche, zacienione, jak najdalej od hałasu i obcych ludzi. Nie mogą tam występować przeciągi, powinno być ciepło i bezpiecznie. W razie potrzeby też takie, żeby można było zapewnić dogrzewanie. Idealna temperatura to 26 stopni C.

Takie gniazdo dobrze jest wysłać materiałem, który będzie można łatwo uprzątnąć i wymienić na czysty. Gazety na początek wcale nie są tutaj głupim pomysłem, a już po akcji porodowej, kiedy i suka i szczenięta są czyste, rozłożyć koce czy legowisko.

Często właściciele chcąc dobrze, przygotowują piękne legowisko, którego urok i praktyczność pryska przy pojawieniu się wód płodowych, płodów, łożysk itp. Należy zdawać sobie sprawę, że poród to proces raczej brudny i mało pachnący. Dlatego na ten niezwykły czas lepiej zaopatrzyć się w ligninę i gazety, dobrze sprawdzają się również podkłady ginekologiczne. Dopiero w dalszej kolejności legowisko i kocyki.

W zależności od tego jak bardzo suczka zżyta jest z właścicielem, kojec porodowy należy ustawić w cichym rogu pokoju, albo w osobnym pomieszczeniu. To również z myślą o przyszłości, aby nie zakłócać później jej spokoju, kiedy będzie karmiła. Podstawowa zasada to zakaz wprowadzania obcych osób do miejsca, gdzie będzie przebiegał poród. Poza tym musi być to również miejsce, z którego suka będzie mogła spokojnie wyjść, ponieważ każda matka musi czasem odpocząć od swoich dzieci.

Suczkę trzeba także przyzwyczajać do miejsca, które dla niej przygotowujemy. Na około dwa tygodnie przed porodem trzeba wprowadzać ją do kojca czy pokoju dla niej przygotowanego i oswajać ją ze spaniem i przebywaniem w tym miejscu.

Ciąg dalszy nastąpi:-)

Puchlina wód płodowych polega na zwiększeniu ilości płynu owodniowego i omoczniowego. W wyniku ucisku pewnych odcinków błon płodowych i powrózka pępowinowego, dochodzi do zastoju krwi i tworzenia się płynu przesiękowego.

Puchlinę możemy rozpoznać dopiero w drugiej połowie ciąży. Zwierzęta chore mają silnie uwypuklone powłoki brzuszne i obwisły brzuch. Suki są apatyczne, sierść jest matowa i nastroszona. Oddychanie jest utrudnione, tętno słabo wyczuwalne i przyspieszone, utrata apetytu, zwiększone pragnienie, silne napięcie powłok brzusznych.

Rokowanie zależy tu od czasu trwania i nasilenia objawów puchliny. W lekkich i pojawiających się tuż przed porodem przypadkach, szanse przetrwania dla matki i płodów bez większej szkody, są duże. Ale należy się spodziewać, że urodzą się płody martwe lub słabe. Poród będzie przebiegał nieprawidłowo w wyniku słabych bóli porodowych, dochodzić może do zatrzymania błon płodowych, macica ulegnie atonii, co z kolei będzie rzutowało na zaburzenia poporodowe, czyli pojawić się może bezmleczność i niepłodność.

Jeżeli płynu jest mało a termin porodu bliski, wówczas możliwe jest leczenie zachowawcze, czyli ograniczenie żywienia, ograniczenie dostępu do wody, umiarkowany ruch, podawanie środków nasercowych i moczopędnych.

Gdy jednak choroba jest zaawansowana i postawimy rozpoznanie, wówczas konieczne jest szybkie wykonanie cesarskiego cięcia.

Skręt macicy na szczęście zdarza się rzadko. Przy tym schorzeniu dochodzi do gwałtownego, nagłego zastoju krwi i pojawiają się ostre obawy kliniczne, czyli bolesny brzuch, wygięty grzbiet,napięte powłoki brzuszne, szybki i płytki oddech, słabnie puls i suka traci apetyt.

Takie objawy to jednak objawy nieswoiste i jedynie możemy podejrzewać, co się dzieje, zaś rozwiązaniem jest wtedy laparotomia diagnostyczna i otwarcie jamy brzusznej.

Jeśli występuje skręt , zachodzi konieczność wykonania sterylizacji, aby ratować życie matki. Gdy do skrętu dochodzi w czasie porodu, wówczas możemy pokusić się o odwinięcie macicy,wyjęcie płodów przez cesarskie cięcie i nie usuwanie macicy, pod warunkiem, że miejsce po skręcie nie uległo martwicy.

Przepuklina pachwinowa stanowi duży problem, ponieważ u suk z przepukliną pachwinową część macicy czasem wypada przez wrota przepukliny pod skórę. W większości przypadków konieczna jest operacja, gdyż w miarę jak ciąża się rozwija zwiększa się ryzyko obumarcia płodów i uwięźnięcia przepukliny.

Jeżeli ampuły płodowe będące na zewnątrz nie wykazują zmian w porównaniu z tymi znajdującymi się w jamie brzusznej, można je do jamy brzusznej odprowadzić, usunąć przepuklinę i doprowadzić do porodu. Natomiast jeśli w odcinkach będących w worku przepukliny są martwe, zmienione płody, wówczas wskazane jest przeprowadzenie ovariohisterektomii.

Ciąża pozamaciczna u suki oznacza wydostanie się płodów z błonami płodowymi z macicy. Przyczynami mogą być spontaniczne pęknięcia macicy, urazy czy wypadki. Dochodzi do obumarcia płodów i zwykle nie ma żadnych objawów. Jeśli zdarzy się to we wczesnym okresie ciąży, płody ulegają zmumifikowaniu a na macicy pozostanie blizna.

Gdy pęknięcie macicy zdarzy się tuż przed porodem bądź w czasie jego trwania, wtedy akcja porodowa zostaje zaburzona, a dopiero wykonując cesarskie cięcie, rozpoznajemy śródoperacyjnie ciążę pozamaciczną. Istnieje wtedy większe ryzyko rozwinięcia się stanu zapalnego otrzewnej po operacji.