Puchlina wód płodowych polega na zwiększeniu ilości płynu owodniowego i omoczniowego. W wyniku ucisku pewnych odcinków błon płodowych i powrózka pępowinowego, dochodzi do zastoju krwi i tworzenia się płynu przesiękowego.

Puchlinę możemy rozpoznać dopiero w drugiej połowie ciąży. Zwierzęta chore mają silnie uwypuklone powłoki brzuszne i obwisły brzuch. Suki są apatyczne, sierść jest matowa i nastroszona. Oddychanie jest utrudnione, tętno słabo wyczuwalne i przyspieszone, utrata apetytu, zwiększone pragnienie, silne napięcie powłok brzusznych.

Rokowanie zależy tu od czasu trwania i nasilenia objawów puchliny. W lekkich i pojawiających się tuż przed porodem przypadkach, szanse przetrwania dla matki i płodów bez większej szkody, są duże. Ale należy się spodziewać, że urodzą się płody martwe lub słabe. Poród będzie przebiegał nieprawidłowo w wyniku słabych bóli porodowych, dochodzić może do zatrzymania błon płodowych, macica ulegnie atonii, co z kolei będzie rzutowało na zaburzenia poporodowe, czyli pojawić się może bezmleczność i niepłodność.

Jeżeli płynu jest mało a termin porodu bliski, wówczas możliwe jest leczenie zachowawcze, czyli ograniczenie żywienia, ograniczenie dostępu do wody, umiarkowany ruch, podawanie środków nasercowych i moczopędnych.

Gdy jednak choroba jest zaawansowana i postawimy rozpoznanie, wówczas konieczne jest szybkie wykonanie cesarskiego cięcia.

Skręt macicy na szczęście zdarza się rzadko. Przy tym schorzeniu dochodzi do gwałtownego, nagłego zastoju krwi i pojawiają się ostre obawy kliniczne, czyli bolesny brzuch, wygięty grzbiet,napięte powłoki brzuszne, szybki i płytki oddech, słabnie puls i suka traci apetyt.

Takie objawy to jednak objawy nieswoiste i jedynie możemy podejrzewać, co się dzieje, zaś rozwiązaniem jest wtedy laparotomia diagnostyczna i otwarcie jamy brzusznej.

Jeśli występuje skręt , zachodzi konieczność wykonania sterylizacji, aby ratować życie matki. Gdy do skrętu dochodzi w czasie porodu, wówczas możemy pokusić się o odwinięcie macicy,wyjęcie płodów przez cesarskie cięcie i nie usuwanie macicy, pod warunkiem, że miejsce po skręcie nie uległo martwicy.